Το φακόρυζο, τα ρεβύθια με το ρύζι ακόμη και τα φασόλια με το ρύζι τα συναντάμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ως ένα κύριο γεύμα. Ένα γεύμα παρεξηγημένο, όπου παλιότερα, το κατατάσαμε στα πιάτα του φτωχού.
Πόσο φτωχό είναι όμως τελικά αυτό το πιάτο; Μήπως αυτός ο συνδιασμός είναι θησαυρός και δεν το γνωρίζουμε ακόμη;
Το ρύζι περιέχει πρωτεΐνη χαμηλής βιολογικής αξίας. Αυτό σημαίνει ότι η πρωτεΐνη του ρυζιού δεν περιέχει όλα τα αμινοξέα που είναι απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Η λυσίνη είναι το αμινοξύ το οποίο λείπει από το ρύζι αλλά βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα στα όσπρια.Αντιθέτως το ρύζι είναι πλούσιο στο απαραίτητο αμινοξύ μεθειονίνη, (το οποίο δεν υπάρχει στα όσπρια), γι΄αυτό και ο συνδυασμός τους οδηγεί στην αλληλοσυμπλήρωση.Όταν λοιπόν το ρύζι συνδυαστεί με τα όσπρια, (βλέπε φακόρυζο, ρεβυθόρυζο), τότε συμπληρώνεται το προφίλ των αμινοξέων και αυξάνεται η βιολογική αξία της πρωτεΐνης που παίρνουμε από το συγκεκριμένο γεύμα.
Είναι ένα γεύμα που απευθύνεται σε όλους, ειδικότερα όμως θεωρείται ιδανική λύση για αυστηρά χορτοφάγοι ψάχνουν δυνατές πηγές πρωτείνης για να αντικαταστήσουν τη ζωική πρωτεϊνη ή για τους αθλητές που θέλουν να αυξήσουν τη μυϊκή τους μάζα. Επίσης θεωρείται ιδανική λύση όταν για ιατρικούς λόγους υπάρχει περιορισμός στην κατανάλωση του κρέατος (π.χ. αυξημένη χοληστερίνη), αλλά τα άτομα θέλουν να διατηρήσουν τον μυϊκό τους ιστό ή μια καλή εναλλακτική σε περιόδους νηστείας, που θέλουμε κάτι να μας ''κρατήσει''..
Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε όσπριο λοιπόν, συνδυάστε το με ρύζι!